Assalamualaikum,
Sebenar benar benar yang benarnya, bila masa sakit tuh datang. Rasa sedih yg sudah terover, semangat pun hampir hilang.
Seriously. Sangat. Sakit.
Apa lg bila yg menyakiti tuh orang yg rapat dengan kita.
Selama beberapa bulan kebelakangan ini dan harap tamat saat nih jugak, rasa sakit tuh makin over pulak.
Perkataan "adoyaii" dan "huk aloh" pun dah hilang makna sekejap. Apa yg sy merepek nih??
Namun begitu daripada walaubagaimanapun.. (sekali lg merepek) serius sakit di hati ini.
Tak ingin rasanya jasadku menanggung penderitaan and kesakitan yg datang sekejap nih.
Aduii, kalau saya luahkan mati bapa tp bukan bapa sy and kalau disimpan, mati mak pulak. Harap maklum jugak bukan mak saya.
By the way, saya sakit sangat.
Sembelits, why you pick me???
P/s sakit hati yg xdiluah lg sakit daripada sembelit. Sebab nak luah camana pun dia tetap disitu.
P/s (lagi) tajuk dah macam menyimpang ke highway nun..